Kırşehir
Anne Seniha ve baba Selçuk Örül, Gökhan Emre'nin şehit olmadan önce aldığı merkeze bağlı Özbağ beldesinde girişinde "Gökhan Emre'nin bağı" yazan bahçe ve içine yaptıkları evi, ayakkabıdan uçurtmaya, fotoğraflardan giysilere kadar oğullarının emanetleriyle süsledi.
Oturdukları kent merkezinden iki günde bir beldeye giderek bahçenin bakımını yapan Örül çifti, şehidin hatıralarıyla günlerini geçiriyor.
Girişinde büyük bir Türk bayrağı asılı olan bahçenin her yerini bayraklarla donatan aile, buradan elde ettikleri sebze ve meyvelerin bir kısmını da onun ruhu için ihtiyaç sahiplerine dağıtıyor.
Bahçenin içindeki küçük evin baş köşesinde duran büfede, "Gönlüm hep seni arıyor neredesin Emre" yazısı dikkati çekiyor.
Başta vali ve belediye başkanı olmak üzere devlet yetkilileri de özel günlerde Örül ailesini bahçede ziyaret ederek yakından ilgileniyor.
Şehidin babası Selçuk Örül, AA muhabirine, kazanın üzerinden yaklaşık 7 yıl geçmesine rağmen halen taze olan acılarını, Gökhan Emre'nin hatıralarıyla dolu bahçede dindirdiklerini söyledi.
Gökhan Emre'nin polis olduktan sonra aldığı ve büyük emeği olan bahçeyi özenle düzenlediklerini belirten Örül, "Emre polis olmuştu, 'baba bana bir bahçe alalım' dedi, aldık. Kendi usta oldu ben de amele, burayı yaptık. İki günde bir buraya geliyorum. Cennet bahçesine çevirdiğim bu bahçede şehidimin hatıralarıyla avunuyorum, yaşıyorum. Emre'nin misafirlerini ağırlıyoruz." dedi.
Anne Seniha Örül de kazadan sonra yaşadıkları üzüntüyle eşinin felç geçirdiğini, kendisinin hastalığının da ilerlediği anlatarak, iki sene Gökhan Emre ile oturdukları bahçenin her tarafında oğlunun hatıraları olduğunu, buraya geldiğinde kendisini çok iyi hissettiğini ifade etti.
"İkimizin ömrü burada geçiyor"
Şehit oğluna kavuşmanın hayaliyle yaşadığını aktaran Örül, şunları kaydetti:
"Allah arazı olsun valimiz, emniyet müdürümüz, başka yetkililer anneler gününde, özel günlerde hep gelirler ama ateş sırtında yanıyor. Allah ciğer acısını kimseye vermesin. Emre yaktı gitti yüreğimizi. Baba felç oldu ben de kanserim. Belimde torba ile yaşıyorum. Hastaydım, Emre şehit olduktan sonra daha beter oldum. İkimizin ömrü burada geçiyor. Bize bahçede ne yapıyorsunuz diyorlar. 'Biz Emre ile oturduk geldik' diyorum. Kayseri'de polis olarak çalıştığında her cuma geliyordu, pazartesi ezanla gidiyordu. Bahçede çalışıyordu. Sırtları yara olmuştu bu bahçede çalışmaktan."
Anne Örül, oğlunun bahçede çok emeği olduğunu dile getirerek, "Buraları çiçek bahçesi yaptı ama esas çiçek olan Emre'm yok. Belki de Emre'm geliyor buraya, ben görmüyorum. Bahçesini temizliyorum, çiçeklerini suluyorum. Bazen öğle yemeği bile yemiyorum, Emre'm bize teşekkür edecek, 'temiz bakmışsınız' diyecek diye. Buraları badana ediyorum, gelen misafirlerini ağırlıyorum." diye konuştu.