Üniversite eğitimi için Konya'ya yerleşen Aslan, daha sonra filografi kurslarına devam ederek, çevresindekilerin 'yapamazsın' demelerine rağmen filografi kursunda öğretmenlik yapmaya başladı. Aslan, “Eğitmenlik gibi bir hayalim yoktu ama her zaman öğretmen olmak gibi bir hayalim vardı, hiçbir zaman hayalimden vazgeçmedim” dedi.
Küçük yaşlarda çocuk felci geçiren ve yürüme engelli kalan Mülkiye Aslan, 2004 yılında üniversite eğitimi için Konya'ya gelerek Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde eğitimine başladı. 2010 yılında üniversiteden mezun olan Mülkiye Aslan, tavsiye üzerine Türkiye Sakatlar Derneği Konya Şubesine gitti.
Aslan, daha sonra engellilere eğitim veren Konya Büyükşehir Belediyesi Meslek Edindirme Kursları (KOMEK) kurslarına kaydını yaptırdı. Aslan, kursta tasarlanmış bir desenin ahşap üzerine çiviyle çakılması ve arasından çeşitli renklerde teller geçirilmesi ile oluşturulan filografi sanatına başladı.
Kısa sürede el becerisi ve azmi sayesinde engelini aşan Mülkiye Aslan, “Hat sanatına ilgim vardı, yalnız ona ayıracak vaktim olmadığı için hayat mücadelesinden dolayı sonra burada KOMEK'te böyle bir kursun olduğunu duydum dernek aracılığıyla. Bir gideyim bakayım nasıl bir şey dedim. Normalde çiviyi duvara çaksam beceremem ama sanat olunca başka bir şey ortaya çıkıyor. KOMEK'e gittim sonra elhamdülillah bu işi yapabileceğimi gördüm. Yaparken de sergi açmaya karar verdim. Gün engelliler adına gündem oluşturmak, engellilerin engeli kaldırıldığı zaman bir şeyler yapabileceğini hem kendime hem topluma hem de devlet büyüklerine bunu gösterme ihtiyacı duydum. Yani şöyle sergi açmaya karar verdiğimde KOMEK'teki hocalarım Allah razı olsun bana çok destek oldular, yanındayız dediler” şeklinde konuştu.
"Hiçbir zaman hayalimden vazgeçmedim”
Küçük yaşlardan itibaren hayalleri ve hedeflerinin peşinden gittiğini anlatan Aslan, “Eğitmenlik gibi bir hayalim yoktu ama her zaman öğretmen olmak gibi bir hayalim vardı. Hiçbir zaman hayalimden vazgeçmedim. Sergi sonunda KOMEK yetkilileri ve Büyükşehir Belediye Başkanımız bu işi yapabileceğime kanaat getirdiler ve teklif onlardan geldi. KOMEK'te eğitmenlik yapar mısınız diye. Ben de hay hay çok güzel olur dedim. Çünkü öğretmenlik en büyük hayalimdi. O kursa giderken zorluklar yaşadım mı, yaşadım bir engelli olarak. Çünkü o günlerde bugün gibi engelli araçları fazla değildi. Gidiş geliş zor oluyordu, hatta vatandaşlar bazen şöyle tepkiler veriyordu, 'ya ne işin var evinde otur' diye tepkileri aldım. Ama onlar da sonuçta bilmiyorlardı ben böyle bakıyordum. Onlar bilmiyor o zaman böyle olmadığını bir şeyler yapabildiğimizi göstermemiz gerekiyordu” dedi.
“Ayaklarım olmayabilir ama aklım var”
Kendinin en büyük hayalinin öğrenmek olduğunu belirten Mülkiye Aslan, “Ailem dahi başaramazsın, engellisin evinde otur... Ailem köyde oturuyor. Olabilir engelli olabilirim, ayaklarım olmayabilir ama aklım var. Bu aklı kullanmam gerektiği ihtiyacını hissettim ve ben ailemi ikna ettim. Onlar da tamam dediler. Allah razı olsun ve ben okul hayatıma mücadeleye o zaman başladım. Talep oluyor, beğenen oluyor yani sanatı beğenip ilgi oluyor ve son liselerde diğer okullarda da Milli Eğitim müfredatında bulunuyor ders veriliyor. Benim en büyük hayalim öğretmenlikti ve ben hiçbir zaman vazgeçmedim. Ben 2 tane üniversite okudum bütün tepkilere rağmen. Ben üniversite ortamında da tepki aldım tek engelli bendim çünkü. Ama vazgeçmedim kursa gittim bir şeyler öğretmek sizi hayata bağlar. Anne ve babalar evlatlarınıza gerçekten onlara gerçekten bir şeylere yaradığını hissettirin çünkü her insan bir işe yarar her insan bir şeyler yapabilir. Onun için bunu karşı tarafa bu öz güveni vermek çok önemli. Engelli kardeşlerimiz de vazgeçmesinler hayalleri ve hedefleri olsun. Hedefleri konusunda kapıları zorlasınlar hemen pes etmesinler” şeklinde tavsiyelerde bulundu.